Met de komst van de Omgevingswet en het DSO is een nieuw fenomeen ontstaan: toepasbare regels. Die zijn geïntroduceerd om de wet machine-leesbaar te maken, zodat initiatiefnemers online kunnen bepalen wat kan en wat mag op een locatie.
Op basis van onze ervaringen met regelbeheer in OLO (OmgevingsLoketOnline) hebben wij ons gestort op deze markt. Het doel is om bij de top van dienstverleners te horen in het maken en beheren van toepasbare regels. Om dit te realiseren volgen we het DSO programma al vanaf het begin op de voet en we investeren in het verwerven van kennis en ervaring.
Samenwerken voor een omgevingsplan
Met de gemeente Rijssen-Holten hebben we al in 2019 een eerste aanzet gemaakt voor een omgevingsplan. We kwamen er al snel achter dat het maken van een omgevingsplan veel meer samenwerking vereist dan het maken van een bestemmingsplan. Als je namelijk juridische regels gaat analyseren om er toepasbare regels van te gaan maken, dan zie je dat de juridische regels vaak niet direct geschikt zijn om er vragenbomen van te maken. Vervolgens ontstaat een wisselwerking tussen een planjurist en een regelanalist om de juridische regels en de toepasbare regels door middel van schetsen (pseudo-code, kennismodellen, beslistabellen) zodanig op elkaar af te stemmen dat er een samenhangend geheel ontstaat, hetgeen geschikt is om digitaal te publiceren.
Digitaliseren van een omgevingsplan -> Toepasbare regels Omgevingswet
Regels moeten ook nog een werkingsgebied hebben om aan te geven waar ze geldig zijn. Sommige regels gelden in het gehele ambtsgebied, maar andere regels bijvoorbeeld alleen in het oude centrum of in het buitengebied van een gemeente. Dat betekent dat voor het maken van een omgevingsplan ook een GEO specialist nodig is.
De relaties tussen juridische regels, toepasbare regels en kaartlagen worden gelegd door middel van annotaties. Dit wordt uitgebeeld in de onderstaande figuur.
Het maken van een omgevingsplan vereist dus een multidisciplinaire aanpak van planjuristen, GEO specialisten en toepasbare regelanalisten.
Het samenkomen – ‘integrale ketenaanpak’
De input voor deze aanpak bestaat onder meer uit de huidige bestemmingsplannen, de bruidsschat (gedecentraliseerde rijksregels), de Bkl, de Bal, staalkaarten, het casco van de VNG en software producten voor het maken van plannen (Visma-Roxit, Tercera, Nedgraphics, GISkit, etc.) en software producten voor het maken van toepasbare regels (Geodan, Berkeley Bridge, Regeldienst, etc).
De output wordt aangeboden aan het DSO-LV. De plannen en werkingsgebieden gaan naar de LVBB en hiervoor geldt de STOP/TPOD standaard. De toepasbare regels gaan naar de RTR en hiervoor geldt de STTR standaard. Dit wordt getoond in het volgende schema, waarin het multidisciplinaire voortbrengingsproces als ‘Integrale ketenaanpak’ centraal staat:
Het maken van een omgevingsplan vergt veel voorbereiding. Het bevoegde gezag dient hiervoor zelf software aan te schaffen en te implementeren. Vervolgens dient een aansluiting te worden gemaakt met het DSO-LV, waarna een begin kan worden gemaakt met oefenen en vullen van content. Dit wordt voor de meeste gemeenten een traject van jaren. Waar het toepasbare regels betreft kunnen wij u helpen en (indien gewenst) werk uit handen nemen.
w.g.
Chris van Wegen
Regel-Service